Dag 1 en 2

We vertrekken om half 3 's morgens en, geloof het of niet, dan is het heerlijk rustig op de weg... We zijn dus voor vijven al op Schiphol, waar het al behoorlijk druk is in de garage. Gelukkig heb ik gereserveerd, dus we weten dat er plek is, maar we moeten wel even iets verder doorrijden voor we een plekje gevonden hebben. We staan op Zwemmen (zonder Bacardi nog), en aangezien het al de hele weg regent, is dat niet moeilijk te onthouden. Natuurlijk maakt deze control freak wel even een fotootje, want over 2 weken zitten onze geheugens vol met andere dingen natuurlijk. De eerste bus is afgeladen, dus die laten we gaan, maar de 2e komt er gelijk achteraan, dus we zijn vrijwel gelijktijdig bij Schiphol Plaza. Naar de vertrekhal, waar Wieke (de dochter van vrienden, die werkt bij de douane) al staat om ons even snel gedag te zeggen tijdens haar dienst. Altijd leuk! :-) Ik heb online al ingecheckt, maar de printer had weer eens kuren, dus ik heb geen boarding passen. Geen probleem, daar zijn nog steeds mensen voor aan de balie gelukkig, waar een vriendelijk meisje ons snel en vakkundig van onze bagage af helpt en aan papieren boarding passen, zodat we door kunnen naar Security. Ook daar gaat alles snel en voor we het weten zijn we bij onze gate. Waar was nou de paspoortcontrole???? Die is er niet dus! We vliegen eerst naar Frankfurt en dan hoeft er geen paspoortcontrole gedaan te worden blijkbaar. Nadeel hiervan is dat we ook vanuit een andere vertrekhal vertrekken en hier dus mooi geen McDonald's zit! Daar gaat ons McBreakfastje... Er zit echter een leuke koffietent die ook heerlijke broodjes verkoopt, zo blijkt, dus wij zijn al gauw weer blij.

De eerste vlucht hebben we plaatsen bij het gangpad gekregen, waar vooral Will en Sebastian erg blij mee zijn, met hun 1.90m en 1.95m, vooral die lange stelten van Sebastian zouden aardig opgevouwen hebben gezeten anders. Binnen een uur zijn we in Frankfurt, waar we 3 uur overstaptijd hebben. Die uren vliegen voorbij gelukkig en voor we het weten zitten we in het vliegtuig van ANA, waar ik plaatsen op de achterste rij heb kunnen reserveren, wat echt ideaal is. Niemand achter je, dus de hele weg de stoelleuning naar achteren. Beenruimte is in dit vliegtuig prima, dus de vlucht gaat best snel. Aan het begin en het eind eten, de mannen kijken een film en ik lees een heel boek. Heerlijk! Af en toe even de ogen dicht, maar slapen lukt me niet. Geeft ook niet, het is vakantie tenslotte!

Op dag 2 komen we om 7.45 uur plaatselijke tijd aan (00.45 Nederlandse tijd) op luchthaven Haneda in Tokyo. Er is een behoorlijke slinger aan wachtrij voor de douane, maar ach, we staan droog en je krijgt een beetje het Disneyland-gevoel zo ;-). Na ongeveer 40 minuten zijn wij ook aan de beurt en als de foto's en vingerafdrukken genomen zijn, kunnen we door naar de bagagebanden. Daar zijn onze koffers allang aangekomen, dus die kunnen we zo pakken en dan door naar de taxi's. Een gewone taxi bleek goedkoper te zijn dan een Uber, dus gelijk naar de klaarstaande taxi's. We komen bij een heel vriendelijke man in de taxi, die uit Zuid-Korea blijkt te komen. Hij vertelt tijdens onze half uur durende rit door de stad gelijk waar we allemaal langskomen, dus we hebben een goede start!

Bij het hotel kunnen we onze koffers achterlaten (nog niet inchecken, maar ja, het is ook pas 10 uur) en daarna gaan we lopend op onderzoek uit. Zonder Google Maps online is het best lastig nog, zeker als de straatnamen niet te lezen zijn (want alles is in het Japans natuurlijk), dus we slaan op goed geluk maar eens links- en rechtsaf en zien zo uiteindelijk wel een hoop.

Vlakbij is de Nogi-jinja Shrine, waar we genieten van de rust, maar ook van de Japanse teksten overal, die we natuurlijk niet begrijpen, maar die daardoor eigenlijk nog mooier worden. Er is ook een muur waar allemaal plankjes in zitten met tekst erop, dat blijken wensen van mensen te zijn. Indrukwekkend, zo groot! 
We hoorden van de taxichauffeur al dat de kersenbloesem twee weken later is dan "normaal", dus wij hebben geluk, want afgelopen zaterdag was blijkbaar de eerste bloesem "gescand". We zien inderdaad her en der bomen die voorzichtig in de bloei aan het komen zijn. Heel mooi!

Hiervandaan willen we naar de Tokyo Tower lopen, maar we komen ergens anders terecht dan de bedoeling was. Daar zit ook een Mac, dus we besluiten even een vergelijkend warenonderzoekje te doen. Ten eerste eten we iets wat ze niet in Nederland hebben (heerlijk!) en ten tweede hebben we 3 grote meals voor net 16 euro!!! Tel daar in Nederland maar gerust 20 euro bij op. Leuk onderzoekje dus :-).

We besluiten niet meer naar de Tower te gaan, maar naar het standbeeld van Hachiko. Dat moet makkelijk te vinden zijn, bij een groot station. Nou, geloof me, zonder goede kaart is niets makkelijk te vinden hier verdorie! Uiteindelijk vragen we het aan een paar schooljongens en die besluiten er even met ons naartoe te lopen, want dat is makkelijker dan in het Engels uitleggen :-). Het is maar een paar minuten lopen, dus we zaten best goed, maar hartstikke lief van die jongens natuurlijk. Mooi om die vriendelijkheid gelijk mee te maken!

Het beeld is even niet te vinden, maar als we voorbij de mensenmassa kijken die op het bewuste plein staat, zien we ook het beeld. Die massa staat daar duidelijk niet voor niets dus. Ons geluk kan niet op, want The Crossing, het idioot grote kruispunt waar de voetgangers van alle kanten tegelijk groen krijgen en dan dus ook allemaal tegelijk oversteken, ligt hier vlak naast. Hoppa, 2 bezienswaardigheden afgevinkt! En man, wat een drukte inderdaad, net een mierenhoop, alles loopt door elkaar heen, geweldig!

Vlakbij moet ook de Swatch Store zijn, dus we lopen in de richting waarvan we denken dat hij moet zitten en warempel, in 1x goed! Gauw naar binnen dus en ja hoor, na een paar teleurstellende buitenlandse bezoekjes zonder Swatch souvenir, is hier wel een horloge van de stad. Ik loop dus als een kind zo blij naar buiten met een Tokyo Swatch voor bij de verzameling.

Inmiddels is het kwart over 1 en zijn we wel toe aan een douche en even de schoenen uit. We besluiten dus naar het hotel te gaan, wat maar 2,3 kilometer hiervandaan is. Als je de weg weet dan... Het wordt een beetje saai, maar we missen weer een afslag (of meer), waardoor we er uiteindelijk ruim een uur over doen. Nou ja, onze stappenteller, mochten we die gehad hebben, zou tevreden zijn geweest vandaag! Onze koffers zijn al naar onze kamer gebracht, dus even inchecken, betalen en ook naar boven. Ik dacht op de site gezien te hebben dat het maar een klein kamertje was met een (smal) tweepersoonsbed en een eenpersoonsbed, maar het blijken 2 redelijke tweepersoonsbedden en een volwaardig eenpersoonsbed te zijn. Groot genoeg dus met ons drietjes. Eindelijk die schoenen uit, wat drinken, douchen en even liggen.

Tegen half 6 krijgen we toch wel trek, dus we gaan naar een dining bar op een paar honderd meter afstand. We eten heerlijk, lessen onze dorst en gaan dan weer terug naar de hotelkamer. Nog even zitten en dan slapen. Morgen weer een dag Tokyo! Maar dan wel met de metro, want Sebastian wil naar de Gundam Base en die zit in een ander deel van Tokyo, op 12 kilometer afstand. Net even te ver voor de benenwagen. Maar dat zien we morgen wel weer!