Dag 3

We zijn gisteravond om 9 uur gaan slapen, want toen konden we echt onze ogen niet meer openhouden. Ik ben 2x wakker geweest, maar ook weer heel snel in slaap gevallen, dus als ik om kwart over 7 wakker word, ben ik ook echt wel uitgerust. Tegen 9 uur zijn we in de eetzaal, waar een buffetje staat met o.a. brood en cake, maar ook allerlei warme, Japanse, dingen 🤔. We kunnen niet van alles zeggen wat het is, dus we gaan vandaag voor veilig en houden het bij brood, croissant en cake.

Na het ontbijt gaan we naar het metrostation hier vlakbij (ongeveer 500 meter lopen), want we gaan vandaag o.a. naar de Senso-Ji tempel en die is te ver om naartoe te lopen. We moeten eerst uit zien te vogelen hoe we kaartjes moeten kopen, maar dat lukt vrij snel. We nemen een dagkaart voor alle metrolijnen en die kost wel 500 yen p.p., wat omgerekend € 3,73 is 😱. Geweldig !
Ik vraag aan een medewerker welk station van welke lijn we moeten hebben en ondanks zijn gebrekkige Engels begrijpen we elkaar toch. Een rechtstreekse lijn ook nog eens, ideaal. De metro is behoorlijk vol, maar er kunnen altijd mensen bij vinden ze hier, dus alles schuift gewoon een beetje verder tegen elkaar aan en iedereen past er weer bij.

In ongeveer een half uur zijn we bij het station waar we eruit moeten. Als we buiten komen zien we nergens meer een bordje met de richting, dus Will vraagt het aan een jongen. Het is maar een klein stukje rechtdoor en dan rechtsaf, wijst hij. Hij wil hem ook wel brengen, maar dat hoeft niet, zegt Will. Wanneer we een klein stukje verder zijn, zien we pas dat hij bij een soort trekkar hoort. Daar gaan mensen in zitten en die worden dan voortgetrokken door een mens. Lijkt me loodzwaar, maar er zijn er genoeg, dus misschien valt dat ook wel mee.

Bij de hoek aangekomen waar we rechtsaf moeten, zien we al drommen mensen staan, met telefoons en fototoestellen. Daar is de Kaminarimon Gate, met 2 wachters en een gigantische lantaarn. Daarachter is de Nakamisedori straat, 250 meter lang met bijna 90 winkeltjes. Je kunt er bijna over de hoofden lopen, maar ach, dat hoort bij toeristische trekpleisters, dus we schuifelen gewoon mee. Aan het eind van deze straat is de Senso-Ji tempel, maar ook de 5-storied Pagoda, gedenktekens, wensmuren en nog meer. We genieten, met duizenden anderen 😁, van al het moois. We eten er ook een bakje noedels. Weer eens wat anders dan een bak patat. Heerlijk, vers klaargemaakt, op een bakplaat! Het valt ons op dat er heel veel Japanse vrouwen in een yukata, een soort kimono-jurk, lopen. Prachtig om te zien! Will en ik mogen met drie van deze mooie dames op de foto, wat we graag doen!

Na dit stukje geschiedenis en cultuur gaan we een paar haltes terug met de metro, naar het Ueno park, op aanraden van vriendin Yvonne. Daar is de kersenbloesem schijnbaar het mooist, dus dat willen we zien! Er is inderdaad een prachtige laan, waar de bomen al behoorlijk in bloei staan. We lopen op het gemak door het park, zien nog een man met een aap die wat kunstjes doet, en gaan dan terug naar het station, want Sebastian wil graag naar de Gundam Base. Geen idee hoe we daar moeten komen, dus hij gaat het vragen. Na 3 mensen die geen Engels spreken vindt hij er een die dat wel doet en hij weet hoe we moeten reizen. Het eerste stuk is met dezelfde lijn als we vanochtend hadden, maar als we moeten overstappen, blijkt dat op een soort trein te zijn. Daar hebben we een ander kaartje voor nodig dus. Terug naar de kaartautomaat en retourtjes kopen. We moeten best een eind weer, naar de andere kant van de rivier zelfs, en we gaan over de Rainbow Bridge, waardoor we een prachtig uitzicht hebben op de stad.

Vanaf het station is het nog geen 10 minuten lopen naar het winkelcentrum waar we moeten zijn. Een vriendelijke bewaker (denk ik aan het uniform te zien) wijst ons de weg. We zien de gigantische robot die voor het gebouw zou moeten staan niet, maar eerst maar eens naar binnen. Daar zie ik de Gundam Base vrijwel gelijk aangegeven staan, op de 7e etage, dus we zitten goed. Voor we bij de roltrap zijn komen we o.a. langs het Unko (=poep) Museum, een Hello Kitty-winkel (daar is een vriendin van Sebastian gek van zegt hij) en ziet Sebastian een winkel met One Piece spullen, dus daar gaan we eerst naartoe. Hij vindt een boekje dat hij nog niet heeft, weliswaar in het Japans i.p.v. in het Engels, maar reden te meer om toch weer Japans te gaan leren, vindt hij. Dan naar boven en daar is hij helemaal enthousiast, dus we laten hem op zijn gemak rondkijken, terwijl wij ergens gaan zitten. Uiteindelijk vindt hij 2 Gundam Base Originals het mooist, ook omdat die in Nederland niet te koop zijn natuurlijk, en we rekenen af. Onderweg naar beneden komen we langs een Mac, dus we maken even een tussenstop 😇. Daarna verder naar beneden, waar we op zoek gaan naar een andere uitgang en ja hoor, daar staat hij. De RX-0 Unicorn Gundam robot, 19 meter hoog. Wel indrukwekkend hoor! Behalve de robot zijn er ook velden vol tulpen, ook heel mooi 😃.

Inmiddels is het bijna 6 uur en zijn we alle drie best moe, dus we gaan weer terug naar het hotel, waar we rond kwart over 7 zijn. Eerst even de schoenen uit en languit op bed. Na een paar uur bijkomen gaan Will en Sebastian op zoek naar een zaakje waar ze Ramen kunnen gaan eten, maar ik blijf lekker in het hotel. Ik ben niet eens zozeer lichamelijk moe, maar al die drukte is wel heftig voor mijn hoofd. Geeft niks, dat hoofd ga ik lekker laten bijkomen en morgen zie ik wel weer. Dit was in ieder geval weer een mooie dag.