Dag 7

Om 6 uur gaat de wekker vandaag en dat was nodig, want we schrikken er allemaal wakker van. Douchen en aankleden en dan even snel naar het restaurant, waar het al hartstikke druk is. Iedereen gaat op excursie lijkt het wel. Dan maar gewoon een broodje/cakeje mee en op naar het theater, waar we om 7 uur moeten zijn. Ook daar zijn we niet de eersten, dus we sluiten aan bij de rest. We zijn wel groep 1, dus mogen als eerste groep vertrekken. Als ik opsta en wegloop sta ik ergens op, dus ik kijk om en zie een medaillon liggen. Ik pak 'm op, maar zonder bril kan ik natuurlijk die naam never nooit niet lezen, dus mijn Amerikaanse buurvrouw zal wel even kijken. Een Peter, zegt ze, en houdt 'm gelijk bij zich. Ook goed. Op dat moment pak ik automatisch mijn medaillon, maar die hangt niet meer aan mijn lanyard 😱. Ik gauw weer naar mijn buurvrouw, blijkt er Ester te staan 🤣. Die valt dus gelijk door de mand, die kan ook niet meer lezen zonder bril 🤭. Gelukkig heb ik 'm weer, anders was ik mooi niet van boord gekomen.

We hebben een bijna volle bus en wij zijn als laatsten aan boord (op de 1 of andere manier glippen kleine ouwe mensjes altijd overal tussendoor en voorlangs! 🤔), we moeten dus op de achterbank. Schoolreisjesgevoel dus! Zeker als er verder echt niemand meer komt en we met zijn drieën 5 plaatsen hebben 😁. Dat maakt de regen (voorspeld voor de hele dag!) weer een beetje goed.

Onze gids heet Ishi en heeft de hele wereld over gereisd voor zijn werk. Hij heeft ook in Nederland gewoond, vertelt hij. De wereld is maar klein, zo blijkt wel. Onze eerste stop is de Seiryu-Ji tempel. Daar is ook de grootste zittende bronzen boeddha in Japan te vinden, een beeld van 21 meter hoog. Ik ben gewoon een beetje overweldigd als ik hem zie... Pràchtig! Bij de tempel hoort ook een pagode en hier is dat ook een 5 storied Pagoda. Daar zijn er 47 van in Japan, vertelt Ishi. Hebben wij er mooi al 2 van gezien 😊.

Stop nummer 2 is Jomon Prehistoric Sites, onderdeel van het Unesco Werelderfgoed. Hier zijn resten gevonden van 3000 jaar voor Christus. Ze hebben het dorp "nagebouwd" op basis van de vondsten die ze hebben gedaan en in het museum dat erbij is, liggen de dingen die gevonden zijn. Heel interessant.

Hierna rijden we naar Aomori terug voor de lunch. Die is in een hotel dat er sjiek de friemel uitziet. De lunch is ook prima verzorgd, met zalm vooraf, kip als hoofdgerecht en een mooi toetje (da's net zoiets als een lieve baby 😉). Ik geniet ook even van de lampen 🤩.

Na de lunch gaan we een berg op en het duurt niet lang of we rijden in de sneeuw 😱. Will blij natuurlijk 🤣. Het laatste stuk moeten we met een gondel, waar de wintersporters ook gebruik van maken in de winter, zegt Ishi. Nou, niet alleen in de winter, want ze zijn er nu ook gewoon! Boven is er weinig zicht door de regenwolken, dus we gaan even naar buiten voor wat foto's (bewijsmateriaal) en dan weer naar beneden met de gondel. Met een heldere dag hadden we hier een geweldig mooi uitzicht gehad, maar helaas, wij zijn hier precies op de enige dag deze week dat het regent. Nou ja, gisteren in korte broek, vandaag in de sneeuw, het heeft wel wat 😎.

Als iedereen weer in de bus zit, rijden we weer terug naar Aomori, voor een bezoek aan het Nebuta museum. Daar staan een soort praalwagens, maar dan zijn het allerlei grote figuren van rijstpapier. Heel kunstig en mooi. Deze zijn bestemd voor het zomerfestival van augustus dit jaar.

Inmiddels is het kwart voor vier en moeten we terug naar de boot, want om half 5 moet iedereen aan boord zijn. Die ligt gelukkig vlakbij, dus om 4 uur zijn we alweer in onze hut, even de natte schoenen en sokken uit en droge aan 😁. Daarna gaan we eerst een potje kaarten en dan besluiten we naar het Sushi restaurant te gaan. Voor Will en mij de eerste keer, maar Sebastian is fan van sushi. We proberen van alles wat en eerlijk is eerlijk, het meeste is lekker 😇. Voor herhaling vatbaar dus!

De rest van de avond zitten we lekker in Crooners, waar Will en Sebastian weer een rijtje van de cocktailkaart proberen en ik het na een uitstapje naar de MaiTai toch maar op de Strawberry Daiquiri houd. Will en Sebastian gaan nog even naar de show van de goochelaar en ik ga lekker naar de hut, even mijn stukje schrijven en de foto's uitzoeken, met wat M&M's erbij 😇. We maken het niet te laat, want morgen gaat de wekker om half 7, voor weer een dagexcursie, in (de omgeving van) Sakata.